بررسی فراوانی ضایعات سفید رنگ حفره دهان و بروز تغییرات دیسپلاستیک به تفکیک ضایعات در بایگانی بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندان پزشکی تبریز بین سال های ۹۰-۱۳۸۵

پیش زمینه و هدف: ضایعات سفید حفره دهان، به دلیل اینکه یکی از تظاهرات بالینی سرطان دهان بوده و از طرف دیگر به این دلیل که شایع ترین ضایعه پیش سرطانی حفره دهان در این گروه قرار دارد، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی ضایعات سفید رنگ حفره دهان و همچنین میزان بروز تغییرات دیسپلاستیک احتمالی در آن ها در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دانشکده دندان پزشکی تبریز می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، پرونده های موجود در بایگانی بخش آسیب شناسی دانشکده دندان پزشکی تبریز مربوط به سال های 1385 تا 1390 از نظر وجود ضایعات سفید حفره دهان مورد بررسی قرار گرفته، اطلاعات فردی و بالینی از پرونده ها استخراج و بررسی هیستوپاتولوژیک از نظر تعیین وجود یا عدم وجود دیسپلازی انجام گرفت. داده های به دست آمده به وسیله آمار توصیفی و آزمون مجذور کای و t-test به کمک نرم افزار آماری spss 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از مجموع 808 پرونده مورد مطالعه 73 مورد (9 درصد) مربوط به ضایعات سفید دهانی بوده است. شایع ترین محل ابتلا، مخاط به اکال و زبان بوده و لیکن پلان شایع ترین ضایعه سفید بوده است. در 7 مورد (6/9 درصد) دیسپلازی گزارش شده بود که شش مورد آن مربوط به لکوپلاکیا بود. در بین ضایعات بدخیم شش مورد کارسینوم سلول سنگفرشی و یک مورد وروکوس کارسینوما گزارش شده بود. 2 / 69 درصد موارد دیسپلازی و بدخیمی در زبان بوده است. میانگین سنی مبتلایان به دیسپلازی و بدخیمی به طور معنی داری بیش از سایرین بوده است. بحث و نتیجه گیری: ضایعات سفید حفره دهان به ویژه ضایعات زبان در افراد مسن، باید از نظر وجود تغییرات بدخیمی، مورد بررسی دقیق قرار گیرند.